Deze wedstrijd was een kopie van de heenwedstrijd. Onze jongens waren gezond agressief en ondanks het bezoekende gestalteoverwicht zetten ze een heel goed eerste quarter neer (14-6). Ook het tweede quarter mocht er zijn (14-11). Elf punten voorsprong aan de rust, dat zag er goed uit. Maar was dat in Roeselare ook niet zo? Het liep al meteen mis na de rust. Verdedigen was plots heel lastig en zelf scoren lukte aan de andere kant lukte nog nauwelijks. De bezoekende jongens roken bloed en werkten de achterstand kort voor het einde zelfs helemaal weg. In een zinderend slot behielden we uiteindelijk de bovenhand. Goed voor de eerste overwinning van het seizoen en die was dik verdiend. Proficiat, gasten!

De bezoeksters zijn een ervaren team en dat merkte je de hele wedstrijd lang. Onze dames maakten het hen in het eerste quarter wel knap lastig met een heel agressieve verdediging (22-10), maar dan hield Torhout wel gelijke tred.

Niet alleen gooiden de Oostendse meisjes vooral in het eerste quarter quasi zonder missen vanuit alle hoeken binnen, ook op alle andere vlakken werden we gewoon overklast. 45 – 4 aan de rust zegt alles. Maar het siert onze jongens dat ze desondanks niet opgaven en de tweede helft mocht er zijn (Q3: 19 – 8 en Q4: 10 – 8). Niet opgeven, jongens

We stonden na tien minuten dan wel voor, maar verdedigend was het te slap. Dat was stukken beter in het tweede quarter en we liepen vlot uit. Geen vuiltje aan de lucht tot in het zicht van de rust bij een reboundduel er eentje van ons zwaar ten val kwam en versuft bleef liggen. Het spel lag heel lang stil en logischerwijze verdween de focus. Omdat haar toestand verslechterde werd een ziekenwagen opgeroepen. Ook in de tweede helft werd de match daarom geruime tijd onderbroken. Niemand die nog een zier om basket gaf en het was niet meer dan obligaat de tijd rondmaken. Amber is ondertussen terug thuis en herstelt. Veel beterschap.

Wat was dat? Op de parking was geen parkeerplaats meer te vinden, het was aanschuiven om binnen te raken en eenmaal in de zaal was het zoeken om nog een plaatsje in de tribune te vinden. Wetende dat er 260 zitjes zijn, schatten we dat er een dikke tweehonderd toeschouwers waren om de bekerclash tegen het 2de-landelijke Ieper mee te maken. We moeten al heel ver in de archieven van de club gaan zoeken ( vermoedelijk seizoen 1973-1974 waar de herenploeg – 1ste provinciale in de zestiende finale van de Belgische beker verloor van 2de nationaler Andenne met 79 – 87 en waar toen meer dan 500 toeschouwers waren) om een grotere publieke belangstelling terug te vinden. De Panne kreeg als 1ste provincialer een voorgifte van vijf punten en na drie minuten had Ieper, met ex-Belgian Cat Hanne Mestdagh in haar rangen, deze al bijna teniet gedaan. Maar toen … 8 – 4, 12 – 4, 20 -11 naar liefst 30 – 14 bij het einde van het eerste quarter. Onze dames bleven bijwijlen schitterend basket etaleren en bij de rust stonden de bezoeksters bij het scorebord en keken ernaar (55 – 28). De tweede helft hield De Panne de boel netjes onder controle en finaal werd het nog 86 -50. Op naar de volgende bekerronde tegen de actuele ongeslagen leider uit eerste landelijke, Waregem. Onze dames hebben met hun prestatie vele hartjes gewonnen. Op 7 december dus een bomvolle zaal? Be there!

Met slechts zeven speelsters, waaronder een U16 (die het trouwens meer dan behoorlijk heeft gedaan), en een gelegenheidscoach, heeft onze tweede ploeg het meer dan behoorlijk gedaan. Gelijk aan de rust (36 – 36), na driekwart wedstrijd vier puntjes voor. Die waren er nog zeven minuten voor het einde, maar toen speelde de foutenlast ons serieus parten. Er was al een van onze dames met vijf fouten definitief naar de bank verhuisd. Toen mocht er nog eentje haar ploeggenote daar gezelschap gaan houden en waren we nog met vijf en even laten nog met vier. Met een mannetje, in casu vrouwtje meer, kwam Avanti voor en, alle inspanningen ten spijt, dit kregen onze dames niet meer gedicht. Maar niettemin, zeker een prestatie om u tegen te zeggen. Een doordenkertje: zeven speelsters kunnen samen in totaal 35 fouten maken. 31 keer zagen de grijze (nu zwart-oranje) mannetjes bij ons iets dat volgens hen niet pluis was, bij de thuisploeg met acht speelsters 18 keer. We zullen een vuile ploeg zijn, zeker

Bekerwedstrijd tegen de tweede beste van de vijf Kortrijkse U14-ploegen, dat zou niet makkelijk worden. Wij maar met acht, maar dat kan niet eens als excuus worden ingeroepen. We kregen letterlijk de bal niet over de middellijn en aan de wedstrijdtafel konden ze nauwelijks de score bijhouden. 25 – 5 na tien minuten en 52 – 15 halfweg. Het was ondergaan en we gingen onder. Eén schamel puntje in het volgende quarter (76 -16) en het was de bittere kelk ledigen tot op de bodem. Tegen een veel betere ploeg verliezen is niet erg, zelfs met een groot scoreverschil, maar wat meer inzet zou iedereen nadien toch wel een beter gevoel hebben bezorgd.

De jongens uit de Oostkust hebben ambitie om volgend seizoen het in niveau 2 te proberen en maakten andermaal duidelijk waarom. In het eerste quarter gingen we al zwaar onderuit (8 -30), maar het siert de jongens dat ze de moed niet opgaven. We verloren dan ook wel de overige quarters, maar we hebben eruit gehaald wat mogelijk was. Er zijn nu eenmaal betere ploegen.

Wytewa staat niet voor niets op kop. Zelfs als waren de bezoeksters maar met zes, wij hadden het meer dan lastig. Meer zelfs, tot het einde was het haasjesover. Tot diep in het laatste quarter was de score nog gelijk (43 – 43). Toen konden we een heel klein kloofje maken, nog bezegeld met een driepunter op het eindsignaal.

Met de dames van Ieper A in de tribune als aandachtig toeschouwers (want volgende week tegenstander in de West-Vlaamse bekercompetitie), gaf onze A-ploeg partij aan Ieper B,net gepromoveerd als kampioen in tweede provinciale. Maar de thuisploeg was helaas geen partij voor onze dames, die als meteen de puntjes op de i zetten in het eerste quarter (7 – 29). Van hetzelfde laken een broek in het tweede quarter (8 – 25). Logisch dat met een voorsprong van bijna veertig punten aan de rust de concentratie wat zoek raakte. Het was freeweehlen naar het einde (Q3: 7 -17 Q4: 7 – 17).