Eigenlijk waren we de hele wedstrijd door gewoonweg beter. Ieder quarter werd de voorsprong groter (Q1: 9 - 4 Q2: 11 - 7 Q3: 14 - 9 Q4: 12 - 6).
Er zit muziek in deze combinatie van jong en 'ietsje ouder'. We doen officieel dan wel niet mee voor de prijzen, maar we zullen het veel ploegen verduiveld lastig maken.

De start van onze jongens was eerder stroef maar toch stonden we al snel tien punten voor (16 - 6). De nochtans moedige bezoekers, amper met zes spelers, bleven in het tweede quarter scoreloos. Wij haalden ondertussen een beter niveau en aan de rust was het eigenlijk al gespeeld: 27 - 6.
Derde quarter : 16 - 11. De laatste tien minuten verwaterde ons spel wat en dat liet Brugge toe ietwat te milderen: 12 - 15. Maar toch een vlotte overwinning. Goed gespeeld, jongens!

Niet voor hartlijders. Met nog 0,4 seconden te spelen gooien we de winnende korf binnen en de logische ontlading was meteen het einde van een beklijvende wedstrijd. Het tempo in de eerste tien minuten was verschroeiend maar beide ploegen losten elkaar van geen vin (13 - 17).
Ook het tweede quarter was gelijkopgaand maar aan de rust leidden de bezoekers toch met 24 - 32. Onze meisjes wilden echter van geen wijken weten en werkten de achterstand helemaal weg: 42 - 41 met nog tien minuten te spelen. Hoe het laatste quarter afliep: zie hierboven, verschrikkelijk spannend dus.

Onze tweede damesploeg treedt maakt haar debuut in de laagste provinciale reeks, maar is ingeschreven als recreatief team. Het belangrijkste objectief is leute en plezier. Ze spelen dan wel tegen alle reguliere ploegen, maar doen niet mee in de rangschikking. Winnen of verliezen maakt dus niet uit. Tot zover de inleiding.

Onze nieuwbakken ploeg, bestaande uit twee 'oudgedienden' en vijf youngsters mochten op bezoek bij Wervik, ook al een nieuwbakken tweede provincialer. Beide ploegen hielden elkaar tijdens het eerste quarter in evenwicht (lees: scoorden nauwelijks): 2 - 7. Daarna was het deksel van de ringen en werd er vlotter gescoord (13 - 9). Al moet gezegd, we deelden toch wel wat cadeautjes uit. Na een gelijkopgaand derde quarter, schakelden we over naar een zoneverdediging en dat deed de thuisploeg pijn (9 - 23). Uiteindelijk werd het nog een vlotte overwinning.

Een speciaal dankwoordje voor de zusjes Marteel: Nathalie als tafelofficial en Charline als afgevaardigde, die de zware taak had om de uitgebreide bezoekende supportersschaar, zijnde zichzelf als enige supporter, in bedwang te houden.