Tegen de laatste in de stand kenden onze U19 geen probleem. Na het eerste quarter lag de wedstrijd al in een definitieve plooi (26-6) en dan was het gewoon iedereen speelminuten geven.

Wervik is een ploeg van ons niveau en dat betekende dat we ditmaal een gelijkopgaande match hadden. We startten goed en ondanks het bezoekende gestalteoverwicht deden we simpelweg mee. 14-15 na tien minuten. Maar dan kenden we helaas een inzinking en aan de rust had Wervik een serieuze tik uitgedeeld: 22-37. Maar we gaven niet op en acht minuten na de hervatting stonden we maar zeven punten meer achter. Dichter raakten we echter niet meer. Er bleef tot het einde een 10-puntenkloof op het bord staan. Maar we hebben ons geweerd en bij momenten goed basketbal gebracht. Goed gedaan, jongens!

De jongens staan autoritair aan de leiding in hun reeks en de Ieperse jongens (en één meisje) zullen het geweten hebben. Zij waren op geen enkel moment partij voor De Panne, dat aan de rust al 40-12 voor stond. Met bijwijlen schitterend basketbal wervelden onze U14 naar een 98-27 eindscore.

Staar je niet blind op het eindresultaat: onze meisjes zijn ingeschreven in een gemengde reeks en krijgen dus in de praktijk veelal jongens tegenover zich. Kortrijk op die leeftijd gewoon fysiek sterker en De Panne toch het betere basketbal. Kuitenbijters, die meisjes van ons!

Een en al enthousiasme en spelplezier: een mens wordt daar bij het bekijken van zo’n wedstrijd vrolijk van. Om de vier minuten worden de spe(e)l(st)ertjes gewisseld, zodat iedereen aan bod komt en wordt het scorebord weer op nul gezet. Maar de officieuze standen geven aan dat beide ploegen gewoon gelijkwaardig waren: 6-6, 6-9, 12-6, 4-6, 4-6, 4-6, 0-9, 16-0.

Net als hun vrouwelijke leeftijdsgenootjes maken de jongens serieuze progressie. Laat het tweede quarter weg (3-14) en de eindscore zag er anders uit. Maar het resultaat is van geen tel, stappen zetten is belangrijk. En dat doen ze zeker, want mooie dingen gezien.

Onze meisjes hebben zich kranig verweerd tegen een van de vele Oostendse ploegen, die uitsluitend uit jongens bestond. De tegenstander was net iets groter, kloeker, sneller en misschien (voorlopig) beter. Maar goed gedaan, meisjes! (Q1: 4-18, Q2: 2-12, Q3:4-22, Q4:2-26)

De bezoeksters telden net als wij drie gewonnen wedstrijden, dat zou dus geen makkie worden. Een jonge, goed georganiseerde ploeg, die netjes onze press omzeilde en ook vlotjes scoorde. Onze aanhoudende defensieve druk leidde uiteindelijk toch naar een aantal bezoekende balverliezen en het eerste kloofje was een feit (21-15). Onze dames gingen op hun elan door en stelselmatig groeide de voorsprong tot zelfs 19 punten (36-17). De Oost-Vlaamse meisjes gaven echter niet op en aan de rust was de score 36-24. Wij startten sterk en na amper twee minuten spelen stonden we weer een kleine twintig punten voor. Maar de fusieploeg uit Deinze – De Pinte beet van zich af en reduceerde weer de kloof tot 13 punten (Q3: 49-36). En eigenlijk een identiek verhaal in het laatste quarter.

Na vijf speeldagen hebben onze dames  hun start niet gemist en prijken met vier overwinningen op een tweede plaats.

Was onze score in het begin nog ok (20-9), eigenlijk waren we in hetzelfde bedje ziek als de week ervoor. We gaven veel te veel aanvallende rebounds weg, we kwamen verdedigend een stap te laat en aanvallend was het improvisatie troef. Resultaat was dat de voorsprong niet meer groeide en dat de bezoeksters nog behoorlijk in de buurt kwamen. Maar de drie punten zijn binnen en hoe zal snel zijn vergeten.

In tegenstelling tot wat de eindscore aangeeft, speelden onze jongens geen slechte wedstrijd. Poperinge was op zich geen zo’n sterke ploeg, maar vooral hun fysiek overwicht maakte het verschil. Het was zeker niet allemaal perfect, maar verdedigend stonden we er bij momenten echt en aanvallend lieten we mooie dingen zien. Goed gedaan, jongens. Volhouden! Weekend 27-28 september