Met de 24-107 pandoering van de heenmatch in ons achterhoofd, trokken op een vroege zondagmorgen naar leider Ieper. Met de volle intentie om beter te doen en dat lukte ons aanvankelijk wonderwel (7-5). Maar we kregen we alsmaar moeilijker met de pressverdediging van de thuisploeg. We bleven de rest van het eerste quarter scoreloos (29-5) en de balverliezen stapelden zich op. Dit zou helaas het verhaal van de rest van de wedstrijd worden. Maar desondanks, we stonden er bij momenten wel in verdediging en we slaagden er af en toe ook in hun press behoorlijk te omzeilen. En al zegt de eindscore het anders, deze wedstrijd was beter dan die van twee maanden geleden.

De Oostendse meisjes hadden het moeilijk met onze agressieve verdediging en we konden vrij eenvoudig een voorsprong uitbouwen. Een teveel aan missers bij eenvoudige doelpogingen was veruit het enige mispuntje aan de rust (29-15). En eigenlijk over de hele wedstrijd, want we kwamen nooit in de problemen. En zo blijven we ongeslagen.

Van de zeven overwinningen zou dit de makkelijkste blijken te zijn. Na één quarter hadden onze damesA de Waregemse meisjes feitelijk al uitgeteld: 21-3. Er werd dan al stoom afgelaten en de bezoeksters konden gelijk tred houden maar dichter kwamen ze niet. 38-17 halfweg. De Panne breidde in het derde quarter de voorsprong nog wat uit 59-27 om dan rustig uit te bollen.

Eigenlijk een bijna identiek verhaal als bij de herenploeg. Wielsbeke staat in twee landelijke puntenloos laatste (reeks waarin onze dames A op een tweede plaats prijken), maar er is een niveauverschil. De bezoeksters maakte onze 10-puntenvoorgifte na vier minuten ongedaan. We bleven nog wel in hun spoor en liepen zelfs weer tien punten uit (Q1:23-13). Maar dan kregen we het moeilijk. We scoorden volle acht minuten niet meer, Wielsbeke kwam erop en erover. Rust 25-31. Het derde quarter konden we nog wel behoorlijk wat weerwerk bieden, maar dan moesten we definitief de rol lossen. En zo eindigt ook dit bekerverhaal.

Sijsele staat dan in eerste provinciale wel laatste, drie reeksen verschil kan je nu eenmaal moeilijk camoufleren. Na amper zeven minuten had Sijsele onze vijftien punten al weggeveegd en al stonden we bij aanvang van het tweede quarter toch zes punten voor, vanaf dan was het – logischerwijze – amen en uit. De bezoekers schakelden een  versnelling hoger en aan de rust stond er een verschil van twintig punten op het bord (37-57). En die zouden ze in de tweede helft alleen maar uitbreiden. En zo eindigt het bekerverhaal.

Tweede landelijke brengt bijwijlen wedstrijden van een hoog niveau. Een gelijkopgaand eerste quarter, waarin we pas in negende minuut iets konden uitlopen (23-18). Een nek-aan-nek in het tweede quarter met ook daar een kleine voorsprong net voor de rust (37-30). Zelfde verhaal in het derde quarter: 59-54. Met nog zes minuten te spelen kwam Aalst via een beangstigend percentage aan gelukte shots hoog langszij en zelfs voor: 62-68. De laatste minuten leverden een Hitchcock-scenario op. Via 66-69, 70-69 naar 70-72 en 72-72. Een driepunter drie seconden voor het einde leverde ons de overwinning op.

Basket kan soms simpel zijn. De momenten dat we agressief verdedigden, regende het bij de thuisploeg balverliezen. En zo kwamen we relatief makkelijk aan een 21-36 ruststand. Maar de aanvang van het derde quarter was al een veeg teken: te traag en te laks. Al stonden we met tien minuten te spelen nog zestien punten voor, het licht ging voor ons helemaal uit. Torhout rook bloed, scoorde maar liefst 23 punten en wij konden daar amper iets tegenover zetten. Het eindsignaal was dan ook een verlossing.

De dames hadden de eer een trouwens succesvolle Full House Day af te mogen sluiten en sportief de kers op de taart te zetten. Natuurlijk weer een ploegvoorstelling en vanzelfsprekend weer onze clubmascotte Nijn, veel supporters en een hele wedstrijd door vele decibels. Dit moest een leuke wedstrijd worden en dat was het ook. Beide ploegen brachten basketbal van de bovenste plank. Na een gelijk opgaand eerste quarter sloegen onze dames een kloof om met 45-30 te gaan rusten. Ploegen uit tweede landelijke zijn echter van een ander kaliber dan die uit eerste provinciale. Wij kwamen in de eerste vier minuten nauwelijks aan scoren toe en Kortrijk kwam op zijn/haar sokken naderbij. Met 64-58 kon het nog alle kanten uit. De bezoeksters reduceerden onze voorsprong tot twee schamele punten, we liepen weer een paar punten uit (72-64) en toch was het nog niet gedaan. Kortrijk had in haar rangen een ex-eerste-klassespeelster, die quasi op haar eentje haar ploeg langszij hield. Maar onze dames hielden het hoofd koel en haalden de duur bevochten overwinning binnen. Met vijf overwinningen uit zes wedstrijden en alleen op de tweede plek hebben zij hun start niet gemist.

Ook een ploegvoorstelling, natuurlijk Nijn het Konijn, ietsje minder volk en ambiance: maar onze dames van de B, ongeslagen leider trouwens in tweede provinciale, lieten het niet aan hun hart komen en zetten de Brugse dames al snel aan de kant. 20-4 na tien minuten spelen. Meteen het sein om de teugels wat te vieren en de wedstrijd sec af te maken. Job done, over and out!

Een ploegvoorstelling, Nijn het Konijn, en behoorlijk wat volk en ambiance in de tribune: voor onze heren voldoende ingrediënten om zich te smijten. Maar tegen een ervaren tegenstander krijg je niks cadeau. 14-8 na het eerste quarter. Blankenberge nam in het tweede quarter de bovenhand en stond bij de rust 23-27 voor. 31-36 na vijf minuten in de tweede helft maar in nog geen twee minuten namen onze heren het commando over (37-36) en ze gingen gewoon door op hun elan: 44-36 na driekwart wedstrijd. Het vierde quarter was nog maar goed begonnen en de bezoekers had de kloof volledig weggewerkt (45-45). En het bleef spannend. Van 49-53 naar 54-53. Met nog 17 seconden te spelen had Blankenberge nog één aanval. Een gelukt shot op het eindsignaal zorgde voor bezoekende euforie en Pannese ontgoocheling.